een staaltje hebzucht en onkunde


De laatste weken heb ik u nogal eens lastig gevallen met de dreigende sloop van het (on)rusthuis van mijn ouders. Ik had mij werkelijk voorgenomen om er pas bij u op terug te komen als er (goed) nieuws is over hun toekomst, maar dit blogje moet er écht nog even tussendoor. U heeft de recente ophef over de ruimhartige vertrekpremie van Woningstichting Vestia aan hun topman Erik Staal vast niet gemist. De failliete corporatie wordt gered met een lening van Het Waterschap (van ons dus), en omdat hij het zo goed gedaan heeft krijgt hij staalhard 3.5 miljoen mee. Beide ingrepen worden gefinancierd met een huurverhoging voor alle huurders van 9-20 procent. Het mooie Rusthuis Rehoboth is een aantal jaren geleden ook in de bekwame handen van Vestia gevallen en dat maakt het verhaal van dits&frits alleen maar wranger en complexer. Het heeft nauwelijks zin te zoeken naar een schuldige. We zijn met zijn allen driftig op zoek naar een goede oplossing. Zorggroep, Gemeente, Clientenraad, Ermeloers, doet uw best, want van mensen als Erik Staal moeten wij geen hulp verwachten. dicktipt: stelen, staal, gestolen.

7 thoughts on “een staaltje hebzucht en onkunde

  1. Kunnen wij Nederland, bijvoorbeeld midden op Dam, niet een schandpaal oprichten voor alle ‘zakkenvullers’?

  2. Corporaties zijn ooit ingericht voor SOCIALE woningbouw en de zorg was blij om met hen te kunnen samengaan ipv projectontwikkelaars – hoe ziek is onze verzorgingsstaat geworden?

Comments are closed.