Het boek kan dicht. Totaal achtennegentig pagina’s maar van de allerlaatste bladzijde wil ik nog een klein stukje met u delen. Met alleen kinderen, klein- en achterkleinkinderen plus een enkele neef en nicht droegen wij Vader Frits naar het graf. Tijdens de informele herdenkingsdienst in het zijzaaltje van de aula hadden de kleinste kinderen hun tekeningen aan de kist bevestigd. Nichtje Melina postte zich totaal onbevangen voor aan de kist en liet hem pas weer los bij het graf. Kleinzoon Valentijn had in iedere hand een grote witte roos en liep voor de stoet uit alsof het de finale van de avondvierdaagse betrof. Hij zwaaide met de rozen in de maat van zijn stappen als een feestelijke tambour-maître. Het was een prachtige optocht en ik hoop vurig dat Vader Frits er een glimp van heeft kunnen opvangen. Hij zou ervan genoten hebben. Het boek kan dicht. dicktipt: happy funeral!

Follow