lach me maar uit…

arabellasonja

Al eerder stond ik mijzelf toe even op te scheppen over mijn behoorlijk groene vingers. Waren mijn Arabella’s vorig jaar al indrukwekkend mooi; nu is er een heuse haag ontstaan van ontelbare witte opschepperige bloemen. Gewoon in twee bloembakken mensen, op ons gerieflijke dakterrasje. Als ze zo groot zijn schreeuwen ze dagelijks om een extra grote gieter water. Eenmaal per week verwen ik ze door een flinke schep droge koemest door het water te mengen en zie het resultaat. Ik weet het, lach me maar uit, het gaat immers nergens over tussen het Oranjesucces en al het andere leed in de wereld. Er zijn dagen dat mijn belangstelling niet veel verder reikt dan de rand van het dakterras.     dicktipt: véél water!

broersbankje

.