op Urk

vis

Op het eerste gezicht herken je in de hierboven afgebeelde amateurkok geen zanger. Toch staat de geboren Urker over een paar weken in strak zwart naast mij de Mattheus Passion te zingen. Hoe het zo gekomen is weet niemand, maar sinds een paar jaar heeft een klein maar dapper aantal Urkers zich aangesloten bij ons toch behoorlijk Veluwse koor. Ze nemen de afstand graag op de koop toe. Het zijn stuk voor stuk prima zangers en actieve koorleden. Eén heeft het zelfs al tot penningmeester geschopt. Vorige week, vlak voor de koffiepauze van een zaterdagrepetitie, fluisterde de man van de foto me met herkenbaar accent al toe dat hij buiten een visje ging bakken. Zo’n pauze duurt hooguit twintig minuten, maar de beste man had alles goed voorbereid. De pan en de gasfles kwamen uit de kofferbak en binnen de kortste keren lagen tien verse kabeljouwfiletjes te pruttelen in de boter. Hij had ze nog dezelfde morgen schoongemaakt. Verser kon niet. Mooi volk, die Urkers, maar wel bloedserieus. De ander had ik overgehaald om op zondag mee te zingen in ons nieuwe mannendubbelkwartet tijdens Art,Food&Friends. Dat leek hem geweldig totdat hij begreep dat het niet in de kerk plaatsvond, maar in een prachtige horecagelegenheid. Hij liet het met pijn in zijn Urkse Urker hart schieten. Afgezien van die ene hork waar ik ooit over schreef, wonen er op Urk aardige en interessante mensen. dicktipt: eet meer visch

 

2 thoughts on “op Urk

  1. mooie blog Dick, ook een leuke woordspeling naar het beroemde kinderkoor ‘klein maar dapper’ van Geke van Sloten, waar ook Bob Smalhout vaker in zijn columns in de telegraaf naar refereert ! Een visje bakken zonder poespas van allerlei opsmuk kunnen die Urkers natuurlijk goed en zo moet het ook zijn : zeer verse vis bakken of stoven, zonder ‘moderne fratsen’. Je treft het wel dat er (gelukkig) Urkers zijn die met hun aangeboren zangtalenten ook ‘aan de wal’ willen zingen en daar een ritje in de auto voor over hebben ! Tja, dat ze liever niet op zondag zingen in een horeca-aangelegenheid heeft natuurlijk met hun diepgewortelde natuur en opvoeding te maken, ookal zijn ze persoonlijk er misschien niet op tegen, maar familiebanden en hechte vrienden en kennissenkringen maken die keus lastiger. (Het is overigens geen ‘Urks hart maar Urker hart, men spreekt daar ook ook geen ‘Urks’ maar ‘Urkers’. Mooi volk !!

Comments are closed.