Als alles en iedereen roept dat we beslist de film Intouchables moeten gaan zien, dan doen we dat uiteindelijk maar een keer. Gisterenmiddag twee plaatsen gereserveerd en drie kwartier voor aanvang sloten we achteraan in de rij voor de kaartjes. Ik kom alleen nog in de bioscoop voor een nieuwe 007 of eens in de twee jaar een middag met mijn kleinzoon. De veel te rode vloerbedekking, de alles overheersende popcornlucht en de akelig harde muziek in de “foyer” ontneemt mij alle lust vaker te gaan. Het was uitermate geschikt bioscoopweer en de nieuwsgierigheid won.
U verwacht van mij hier geen verantwoorde recentie van de film hoop ik, maar mocht u hem nog niet hebben gezien, dan raad ik de film van harte aan. Hij heeft al meer dan 240 miljoen dollar opgebracht las ik, en ook gisteren in Amersfoort was het volle bak. Stoel 7 op rij 2 is niet ideaal natuurlijk en krakende zakken chips zouden verboden moeten worden. Misschien moet u nog even wachten op de DVD en lekker languit thuis gaan kijken. Alle associaties met eerdere films als The Intouchables zijn misplaatst. De titel is mede daardoor wat verwarrend misschien. De cast is geweldig, het verhaal is mooi, (het meeste is “waar gebeurd”) en ook de muziek is de moeite waard. dicktipt: Gaan.
Follow
@DB: Ik had een tijdje geleden van mijn dochter al een laaiend enthousiast verhaal over deze film gehoord. Zij had hem ook in A’foort in datzelfde ‘afschuwelijk’ ingerichte theater gezien. Ik vind het echter moeilijk om van mijn luie reet af te komen – als er tenminste niet wordt gegeten of andere interessante activiteiten worden gepleegd – om ergens anders te gaan zitten en wacht dus totdat hij op DVD op een filmkanaal verschijnt. Maar als ik tijd van leven heb ben ik vast van plan hem te gaan zien. Het thema en de uitwerking ervan – zoals ik van mijn dochter heb begrepen – trekt mij aan.
Ik weet trouwens niet of er nog werkelijk sprake is van een breed gedragen taboe zoals die in de film wordt uitgebeeld. Ik vermoed binnen de hulpverlening – waarin zelfredzaamheid centraal staat – in ieder geval niet. Maar….ik moet de film eerst maar eens gaan zien. Ik mag dus eigenlijk niets eens reageren : -)))
Er zitten wel wat taboe-thema’s in, al valt dat inderdaad ook wel weer mee. Ik zal niet teveel verraden. De vertaling van intouchable geeft iets wat wijst in die richting, vandaar. Ga maar!
‘Negeer dit blog’ zie ik bovenaan staan. Hm, negeren kan ik dat toch niet helemaal. Want er staat ‘dit’ en dat doet me deugd. Want ik zie meestal ‘deze blog’ staan en hoewel dat vast correct is, klinkt het mij zo enorm krom in de oren. Dus dat smaakt naar meer.
Dan zie ik afgekloven potloodstompjes. Die voelen fijn, ruiken apart en zien er mooi uit, zeker zo gekleurd. En, hoe subtiel, met lettertjes er op/in. Prachtig!
Nou ja, dan kan ik die filmtip toch niet meer negeren. Hoewel, als ik dat dagelijks één keer hoor, ik er een tikkeltje dwars van wordt.
Ook zien: ‘a separation’
Welkom: lees http://www.dickblogt.nl/scherpslijpert/ voor de herkomst van de potloodjes. Merci!
dan wacht ik wel tot ik thuis languit kan.
Zal vast niet lang meer duren…