Het moet niet gekker worden!

wachttoren voor memblog

dickblogt® was hooguit 22 jaar, pas getrouwd en trotse eigenaar van een heuse rijtjeswoning in de zojuist uit de grond gestampte wijk Ermelo-West. Behoorlijk gelukkig en heer des huizes voor nog geen vijftigduizend gulden exclusief Gemeentegarantie en Rijkssubsidie. Toen al stuurde ik niemand van de deur. De heer Van Zomeren, broer van- en zelf ook geen onbekende Ermeloër vond al snel mijn stoep en deurbel om het pasgetrouwde stel te voorzien van De Wachttoren. Altijd vergezeld van een persoonlijk leesadvies. Ik woonde daar vijf jaar, kreeg er mijn eerste zoon en ontving de Wachttoren regelmatig, zonder te lezen overigens.

Een paar jaar later verhuisden we naar de Stationsstraat, maar binnen de kortste keren had Van Zomeren me weer gevonden. Met een triomfantelijke lach stond hij onderaan de trap en hield zijn Wachttoren omhoog. Ik zocht een gulden, pakte het krantje aan en zuchtte.

Een paar jaar later verhuisden wij naar de Jacob Catslaan en ook daar had Jehova’s meest trouwe getuige me binnen drie maanden weer gevonden. Ik verdenk mijn aardige Ex ervan dat ze een paar jaar later mijn nieuwe adres bij wijze van wraak graag aan hem doorgaf. Na wat omzwervingen was hij een van de eersten om mij welkom terug te wensen aan de Stationsstraat. Hij had alleen wat meer moeite om boven te komen, dus kwam ik naar beneden. Ik was het vluchten moe…

Vandaag ging hij te ver! Hij belde om half zes aan, terwijl ik in het ondergelegen café een Texels Bokje dronk. De goede man is inmiddels royaal achter in de tachtig! Sonja meende dat het een grappig idee was om hem naar het café te verwijzen. Ik zag hem met de onafscheidelijke Wachttoren aarzelend binnenkomen. Hij keek zoekend in het rond. “Zeg Van Zomeren, kom je mij nu werkelijk uit de kroeg halen?” Hij zag me, kwam naar de bar en overhandigde mij de nog warme bedelbode. Het moet niet veel gekker worden natuurlijk, maar vanzelfsprekend gaf ik hem de gebruikelijke €2,- en vroeg of hij een biertje lustte. Hij weigerde. “Goed lezen”, zei hij. “Werkelijk interessant deze keer!” Ik begreep Sonja’s hint en die van Jehova, dus ging naar boven. We hebben heerlijk gegeten. Van Zomeren zal mij vermoedelijk overleven, maar zo niet, ga ik naar zijn afscheid in de Koninkrijkszaal. Trouwer dan hij worden ze niet gemaakt. dicktipt: Volhouden!