Zo zie je ze nooit, zo heb je er binnen vijf dagen twee nodig. Liever zie ik ze nooit, maar dingen gaan helaas af en toe kapot. Eerst de elektrisch bediende garagedeur en een paar dagen later de stoomoven. Zelf prutsen maakt de zaak alleen maar erger dus zit er niets anders op dan te bellen. Voorrijkosten € 69,90 bij de eerste en bij de tweede vervolgens € 14,- per 10 minuten. Vanzelfsprekend zijn we niet kinderachtig. De deurenman ging voor een koude Cola en de stoomovendeskundige koos voor twee kopjes koffie. Je hoort de teller dan gewoon oorverdovend doortikken, maar hoopt op een goede afloop. Na een uur en tien minuten zoeken, uitproberen en resetten meldde de man vanaf het trapje in de garage dat het systeem helaas niet te repareren was en adviseerde een nieuwe te bestellen. De deur bleef dicht en drie dagen later lag de digitale offerte van € 1250,- excl btw op de muismat. Zojuist belde de vriendelijke dame of ik akkoord was. Ik zei nog even te twijfelen of ik opnieuw een zelfde systeem moet aanschaffen wat zo storinggevoelig is en niet te repareren. Ze begreep me. Een halfuur geleden liet ik de stoomovendeskundige uit, na €90,- voorrijkosten plus tig minuten afgetikt te hebben. Hij rekende slechts de helft van de tijd, aangezien het hem niet gelukt was. De indicatie van het waterreservoir blijft volstrekt een eigen leven lijden. Misschien tóch iets elektronisch, zei hij. Hij ging zelf eerst op vakantie, maar zou daarna mét de juiste onderdelen terugkomen. We gaan het meemaken. Volgens Murphy gaan er komende dagen nog wat apparaten ter ziele. Ik hou m’n hart vast voor de espressomachine; die is écht onmisbaar.

Follow